Bu gece varligim ile yoklugum arasinda bir yol açıp yazmak istiyorum... Bu gece yerden göğe kadar ah var.. Oyleyse beni bu gece özgür birak dostum....... Yalnızım.... Yalnızlık birinin kimsesiz olmasi degildir, etrafında kimsenin olmaması demek degildir. Eğer birinin içinde; bağlanmak, intizar, çekim yoksa yalniz degildir, Tersine kişi eğer içinde bağlanma duygusunu hissederse ve sonra ondan ayrı düşerse yalnizdir, ve yalniz kalmıştır.. Ve ben yalnizim...... Kayboldum.... Kayboldum cunku insan bir seçimdir diye dusunuyorum '' Savaşmak, çaba ve anlamaktır''.. sürekli bir var oluştur.. ''Bitmeyen bir hicrettir''... Bir iç hicret.. Pislikten Tanrıya dogru... Bence mezhep yol demek... Mezhep hedef degildir yoldur, araçtır.. Tum mezhep ulkelerindeki başarısızlıklar ve olumsuzlukların sebebi; mezhebi bir hedef halinde dusunmelerinden kaynaklanır... Siz yolu hedef gibi dusunun, asfalt ekin, ve yüzlerce yıl nesilden nesile bu cadde üstünde çalışın, ve yola tapın, yola inanin, onu sevin, ona aşık olun, ismini duyunca mutluluktan ağlayin, ona yan gözle bakan herkesle savaşın, tum vaktinizi ve paranızı onu tamir etmek için düzeltmek için ve süslemek için harcayin, toprağına tapın ve derdinize derman edin ve...... ne olacaksınız ? kaybolucaksınız.Ve yolda kaybolmak, kayıp olmaktan daha kötüdür..Ve ben yolda kayboldum.. Yalnız ve kaybolmuş........ Aşığım.... Biliyorum bekleyenler için zaman geç akıcak.. korkanlar için hızlı.. Huzunlu olanlara ağır.. sarhoş olanlara kısa.. ama.. aşık olanlara zamanin başlangıcı ve bitişi yoktur..Ve ben aşığım... Aşık yalnız ve kayıp.. Ben bugunki mutlulugumu dunki aptallığım yuzunden kaybetmiş biriyim... Ve sen ey Tanrı.. Bugunki aptallığımı al da yarinki mutluluklarımı kaçırmıyım...Ey bağışlayıcı.. sen görmezden geldin.. bende görmezden geldim.. Sen hatalarımı, ben aflarını..Ama biliyorumki dileklerimi gerceklestiriceksin ; sen gökyüzünü bir çiçeği güldürmek için ağlatırsın..