KADIN... ANNE... HAVVA...

Adem cennete bırakılmıştır..      

Yalnızlıkla kendi kendine bireyler fısıldıyordu ;    

Ne acıdır yalnız tad almak hayattan ve ne çirkindir güzelliklere yalnız bakmak ve ne acı verici bir mutsuzluktur yalnız mutlu olmak.. Cennette yalnız olmak çölde olmaktan zordur.. Baharda yüzüne vuran her nesim yalnızlığı hatırlatır sana... Her kırmızı gül gönlünde bir ateş gibidir... Her zamankinden çok bu tabiatin büyük mesnevisinden bitmemiş bir mısra gibi hissedersin... var oluşun bir beyite tamamlanmak içindir.. başkalariyla hayattan tad almak, güzelliklere başkalarıyla bakmak; yalnızlığımızı sakinleştirir.. Tek oluşumuzu karşılar... yarım kalmanın yarasını iyileştirir... Buyüzden yalnız mutlu olmak acı vericidir. Yalniz olmak, yarim kalmaktır ve Adem ilk ve son kez yalnız kalmanın acısını hissetti... Kimsesizlik cenneti gözünde çöl gibi gösterdi...Cennette tüm güzellikler, tüm eğlenceler, tüm özgürlüklere süt ve bal dolu nehirlerin kenarında yalnız bakmak, yalnız içmek, yalnız oturmak; cehennemi yaşamaktı Adem için...

Acılarla çirkinliklerle daha kolay yalnız kalınır.. Ama cennette nasıl onsuz olunabilirdi.. Ağaçlarin soğuk ve gösterişli gölgesi arasında, ırmakların fısıldaması arasında ve... nasıl onu çağırmayabilir..? Ne önemi var içinde onun olmadığı cennetin...Yalnızlık dayanılmayacak bir acıdır... Ey sevgili Tanrım, beni bu cennetin cehenneminden kurtar ! Senin cennetin bana gereksiz renkli... Bu güzel ve büyüleyici Huri'ler bir ihtiyacın yanıtı için burdalar...

Ama ben yanıtsız kaldım...Benim varlığım gereksiz kalmiş.. Ben bu cennette senin gibi bu güzel ve gösterişli yarattıklarının arasında yalnızım... Onda huzur bulacağım birini yaratın... Ve Tanrı Havva, Ademin sönük yarısını yarattı... Ama... Kadın Aşk ekip kin biçer... Bekaret adında bir hücrede hapis ve sen.. Bir eşe sahip olabilir o fakat sen istediğin kadar.. O doğurur ve çocuğuna sen isim seçersin.. O acı çekerken sen çocuğun kız olmaması için dua edersin.. O uykusuzken sen rüyanda cennetteki Hurileri görürsün.. O anne olurken her yerde baba adı sorulur... O hakaret işitir ve sen yargılanmazsın.. Ve her gün o doğar, aşık olur, anne olur, yaşlanır ve ölür... Ve çağlardır o aşk ekip kin biçer... Çünkü erkeğinin yüzündeki çizgilere baktığında bağışlamak yerine, harab ettiği gençliğini görür... Ve tüm bunlar acı dolu yüreğinde ektiği kindir... ve bu acıdır...

AYAĞA KALK..

Kalemini kırdıklarında feryatları ile dillerini kestiklerinde bakışlarıyla, ve bakışlarını kararttıklarında kanlarıyla bize kültür, isar, aşk öğretenlerin,sessizliği susturulmayı kıranın ve feryadımıza neden olanın her uyuduğumuzda uyandıranın, her oturduğumuzda kaldıranın adına..
Dostum gel ve öğrenmeye cesaretin olsun..

Bilki herkes aşk besleyeceği bir şeye dönüşür..
Taşı seversen taş olursun.
Gülü seversen gül olursun.
Bir hedefi seversen o hedefe dönüşürsün.
Birine aşk beslersen o kişiye dönüşürsün.
Ve eğer Tanrıya aşk beslersen ilahi olursun.
Bu konu hakkında yazmak zordur.
Ağır ve imkansızdır..
Kelimeler oyuna geliyor..
Benden kaçıyorlar..
Kalemim yazmıyor..
Bilmiyorum belki mürekkebi bitti..
Ama...

Şunu söylemek istiyorum.
Acaba hiç düşündün mü, haksız ve haklının sahnesinde değilsen, Kendi döneminin şahidi değilsen ve kalkmak istemiyorsan nerde olursan ol ister namaza kalkmış ol ister şaraba oturmuş ol..Farketmez !

Ve sen dostum ne kadar safsın, akıcısın,zülalsin, temizsin, huzurlusun.. ama yüce ol...Küçük bağışlamaların, alçak acımaların doyurduğu ve hayata bağladığı yücelerden değil...Ceplerinde kalan bozuk paralardan, yıpranmış elbiselerden, dolaplarında kalan yırtık ayakkabılardan, ne biliyim sofralarında kalan yemek kırıntılarından, yoksullara bağışlamaktan kendilerini iyi hissedenlerden olma... Mutluluktan, neşeden boğulanlar..

Göğüslerini kabartıp artık bitti bir sorumluluğumuz kalmadı diyenlerden.. açları doyurduk, çıplakları giydirdik.. Hayır sen onlardan olma.. Bırak gözlerin, sabah herkes uyurken yerleri süpürüp şarkı söyleyen sokağın başındaki o çöpçüyü merak etsin... Bilmem ne markalı parfümle duş alanlardan ve marka kıyafetlerinin havasını yapanlardan olma.. Gel ve dünyanın tüm kokularından sadece ikisini sev; yağmur ve ekmek kokusu...Bu iki cennetlik koku hariç sarhoş olma... Sen başkasının ekmeğini geri almak için kendi ekmeğini kaybedenlerden ol... Ayağa kalk.. Sen eğer ayağa kalkarsan herkes kalkar emin ol.. Sen eğer oturursan kim kalkar ki ayağa ? Artık susucam... Bağırmak icin gırtlağın olmadığı yerde, sessizlik ne kadarda uzun bir feryattır !