HEYHAT

Kavuşmak daha içten olsun diye mesafeleri yaratanın adına...Bu gece başımı daha yeni bir günahın kollarına atmak istiyorum...

Masalıma nerden başlayacagımı bilmiyorum... Ama artık bu masalın bitişinden korkuyorum...

Gece... heryerde gece..

Hayır, herşey gece.. ve ben bir gecede sana dogru yola çıktım...Ben boyle bir gece geçirdim... Ben boyle geceyle birlik oldum...

Sen demiştin güneş batınca gel diye... ve bende geldim... karşıma oturdun.. seni gördüm.. tanıyamadım... ben seni tanımadım... senle ne oturuşlar ne zevkler ne sessizlikler... ve benle ne unutuluşlar...elimi tuttun... sessiz iki mesih gibi okşayan elinin altında titredim...Sen ey okşayan ruh...hem sevmenin anlamını hemde aglamanın güzelligini anlayan ruh... ben senin yanında kimimki ? ne diyeyim senden ? söylenebilirmi ki ? hangi kalem ismini yorgun kagıtlarıma yazabilirki ?beyaz yaprakların bu kadar sevgiye dayanıcak güçleri var mı ? ben senin yanında kimim ki ? bana baktın ve ben sensiz bu gözyaşlarından olan denizle ne yapıyım dedin... ben boyle özlemle doluyken nerye sıgınıyım... Ben ne zamandır adınla mahvoldum...sen gittin ve kendini bende bıraktın... Ey hayalim.. yerini hangi yıldızdan ögrenmeliyim ? Hangi nesimle sana dogru esebilirim ? Ama sen yokken sanki herkes benle küs.. pencereler yüzüme kapatılıyor sanki...yolları görmüyorum.. yıldızlar artık parlamıyor....Tanrım gönlün sırrını söylemek ne zor... ve söylememek dahada zor.. Tanrım nasıl sessiz kalabilirim gönlümde bişeyler kaynarken ? Tanrım ona nasıl soyliyim.. ondan bahsettikçe daha cok özledigimi ? biliyorum aşkının cinsini.. biliyorum neyi özledigini.. ve biliyorum neye ihtiyacın oldugunu... tüm bunları biliyorum.. ama.. ama.. şimdiki benle ve sen ey benden önceki ben bu ne farktır aramızda ??Aşk sarhoşluk ve delilik demek..... aşk cihanda yabancılık demek... aşk yaşlı gözlerle secde demek... aşk hasret yaşları dökmek demek... ve ey aşk sen kaldın senden geçen benim gözyaşlarıyla...titreyen sesimle; ben sessizlik dolu olan bir şehirden geliyorum...evim çamurdan, gönlüm camdan, ellerim yara dolu... benden geç yoksa...yoksa bir kayık yaparım ve bu yabancı şehirden uzaklaşıp giderim..Burda ne varsa sonbahardır...ve sonbahardır.. kimse benle degil.. ne nergisim var ne de lalelerim... günlerim boş.. bir avuç topraktan başka bişeyim yok.. hayatım, yolculuk oldu.. yorgunum.. yağmaktan ve bitmemekten.... yollar bekliyor.. gitmeliyim.. giden yetişir...öyleyse gidip yetişmek gerek...sen benim için bir yol ol yuva degil...
ve şimdi...
Yalnız olunca..desteklerine muhtaç oldukların, dostların, en hasas zamanında seni yalnız biraktıklarında...sırtını koruyanların elinde hançer gördügünde..güvendigin, üstüne yemin ettigin, yaslandıgın taşın altında yatan bir yılan gördügünde....Bir tek umut ve kaçış yeri kalır..ve bu O'dur...Öyleyse neden ona sonunda ulaşalım..? Ondan başla...
Nilüferi suyun göğsünde yaratandan...söyleyeceklerim hala yarım..Tam bakacakken ve harekete geçicekken artık gitme vaktidir..Ne kadar cabuk gec kalınıyor...Ah ki bu gece bu kalem ne güzel şarkı söyleyip dansediyor...Ama benim sessizligim hala yerinde..bu gece başına bir şemsiye al..kirpiklerim nemli..masalım yağmurlu..masalımı gözlerimden oku çünkü sesim hapis.. Kalemim Ah'ı yaz..ama sadece bu iki harfle degil..gönlüme oturan acısıyla yaz.. cunku ona gönderecegim.. Ey kalem.. gözyaşımı öyle yazki okuduklarında gökyüzü yağmurla dolsun.. gözyaşları yanaklardan suzulsun..Kalemim beklemeyi oyle gösterki; bir genci yaşlandırıp öldürebildigini anlasınlar..Ne kadar duygusuz yazıyorsun ey kalem...sen benim aşkımda gücsüz..Ey kalem, kırıl bu ah'ımdan yada yan bu acımdan..Ey kalem, ey gecelerimin şahidi..Ey kalem ey ah çekişlerimin şahidi..

Ey kalem ellerimde feryad et.. bu gece ben ölümü hayattayken tadacagım...

Ve ey gözyaşı yavaş ak bu gece acımız çok...