Kalem...
Kalem emanettir... Kalem insanlığın emanetidir... Kalemle bilgilenirsin, aydınlanırsım... Ve aydınlanmak acıya, mutsuzluğa sebep olsada yolun aydınlanması ve zaferin göstericisidir... Beşeriyetin kurtarıcısıdır... Dostlarım, cahiliyetten gelen mutluluk ve huzur bir işe yaramaz... Aydınlık kişiliğimizin özgürlüğünü elde etmemizi sağlayan en büyük öğreticidir...Aydınlık için özgürlüğe ihtiyaç vardır... ama özgürlük, biz şuan görünüşte özgürüz ve kölelik kalkmış gibi görünüyor... Ama esirlerin kaderlerindeki kölelikten daha kötüsüne mahkum olduk... Fikrimizi esir aldılar...Gönlümüzü ipe astılar... İrademizi teslim ettiler... Ve bizi ilim gücüyle, kültür, sanat ve cinsel özgürlüklerle zincirlediler. Ve derinden, gönlümüzden hedefimize olan inancımızı ve insanlara olan sorumluluğumuzu sildiler... Evet dostlarım bu hakim güçler için, ne yapiyorlarsa yutan içi boş dışı güzel kutular olduk...
Ve mezhebimiz... Mezhep bence cahilliyetten tanrıya ulaştığımız yoldur.. Mezhep yol demek.. Mezhep hedef değildir... Yoldur.. Bütün milletlerin başarısızlığı mezhebi yol edinmelerinden kaynaklanır !
Ve hayat.. Hayat nedir ? Eğer gülmekse neden ağlıyoruz ve eğer ağlamaksa neden gülüyoruz. Eğer ölümse neden yaşıyoruz... Ve eğer hayatsa neden ölüyoruz... Eğer aşksa neden kavuşamıyoruz... Ve eğer aşk değilse neden aşığız... Öylese dostlarım uyanık yaşayalım... Nasıl olsa bir gün mecburen uyuyacağız ! Bu gece gökyüzüne bakıp '' Tanrım ben bütün küçüklüğümle sende olmayan bir şeye sahibim, benim tanrım var'' diyeceğim...