EY YAR SENLEYİM
…Oysaki biz seninle ruhlar aleminde tanışıyorduk, tanıdık gelmelerin bu yüzden bende….
Yeryüzünde mutlak surette görüşecektik aslında ve öyle de oldu. Çok kısaydı burada kalman ve gidişini hayal ettiğim gibi bana yaşattın. Tıpkı hayalim gibi göz göze gelerek gitmiştin. Ama evrende her yer, her ağaç ve gökyüzü ve deniz seni ve beni tanıyor… İkinci buluşmamız yine hayalimdeki gibi olacak; bu sefer kimse söz etmeden biçilmiş kaftanı giyecek ve gösterilen yoldan gidilecek. Ben hiç konuşmayacağım..veda olacak elbet ama göreceksin ben hiçbir zaman vedaları sevmem ve sana asla veda etmeyeceğim.
Üçüncü kez buluşacağız ama bu kez tüm buluşmalarımızdan daha romantik olacak… En kutsalım dediğim yerde buluşmak için sözleşeceğiz, önce ben gideceğim o yere ve yine ben gideceğim, son bir umutla dediğimde seni, beni beklerken göreceğim aslında, sen benden çok önce oradasın… Bu son olacak ey sevgili! Son buluşma, son veda ve aslında anlaşarak öldüğümüz son buluşma yerimiz ve aslında sonsuzluk pınarında nasipleneceğimiz bir son olacak…