Hayal, çölün her yerinde dolaşan bu özgür ve görünmeyen tek kuşudur...Uçuşunun gölgesi, çölde görünen tek gölgedir ve kanat çırpışları çöldeki ebedi sessizliği gösteren tek sözlerdir ve onu daha cok sessizleştiriyor.. Evet bu sinsi ve korkunç sessizliktir, çölde bu şair kuşun kanat çırpışları arasında konuşan..
Çöl yerin sonudur...
Hayatın yeryüzündeki yaşamının sonudur.. Çölde sanki başka bir alemin sınırlarına yakınız...Belki bu yüzdendir peygamberlerin burdan çıkması ve şehirlere kasabalara doğru ilerlemesi..
Çölde Tanrı vardır.. Çölde ağaci, mağarası, dağı, her kayası ve hatta kumları Tanrıyı anlatan birer dildir.. Ve bu gece ben senin misafirinim ey çöl.. Buraya gelince ne kadar uzun zamandır var olmadığımı hatırlıyorum yine.. Yolumda ve yolumun dışında, buraya gelince cennetinde Tanrıdan gaflet için bir elma olduğunu hatırlıyorum.. buraya gelince başkalarının bilmedigi ve benim bildigim bir sır olduğunu hatırlıyorum... '' Ben hiçi yolda gördüm.. '' tüm sokakları dolaştım.. artık dürüstlükten bir iz yok... artik özgürlükten bir iz yok..
Özgürlük nerde ? Ey özgürlük seni seviyorum... sensiz hayat zor.. sensiz bende yokum.. aslında varım ama o ben degilim... içi boş bir varlığım; avare, umutsuz, soğuk, acı, ruhsuz ve kalpsiz.. beyhude... sensiz bir ben... Yani hiç.. Ey özgürlük sitemden tiksiniyorum.. İplerden iğreniyorum.. Zincirlerden nefret ediyorum.. Mecburiyetten tiksiniyorum.. seni ipe saran herşeyden ve herkesten iğreniyorum... Ey özgürlük, senin için ne çok acı çektim..
Ben ne yapsalar senin atmosferinden başka bir yerde nefes alamam.. Kendini benden esirgeme... Her an nerde olduğunu ve naptığını söyle; o an napmam gerektiğini ve nerde olmam gerektiğini bilmem için... Ey özgürlük hiç bir şey değişmedi.. Dünkü cengizin silahi kılıçtı, aracı attı ve dayanağı siperdi.. Bugunku cengizin dayanağı sanaldır.. Ve ey hakikat.. yıllardır senden uzak kaldım.. uzak.. Ben kaldım ve derin bir karanlık... Daha cok gölgeleştim... ve gölge gibi ışığın kenarında durdum...
Napmalıyım cocuklugumdan beri böyleyim... Ben tüm hocalardan daha bilgili ve tüm öğrencilerden daha tembeldim... Ve sen ey dost ey aziz.. Benim çölüme ayak bastin mi ? Benim gurbet şehrime geldin mi ? Burda beni nasıl bulabilirsin... Ben bu yabanci insanlarin arasinda kendimden başkasını tanımıyorum... Benim görüntüm aynada tutsak.. Ve ben herkesle oturmamak için bu görüntüye odaklanarak ayakta duruyorum...
Burda beni aynada görüyor olacaksın... Burda beni nasıl bulacaksın.. Eğer yapabiliyorsan sen gel bu masalın ucundan tut ve yazmaya başla.. bu kalem bu kağıt ve bu kadar mutlu anı...
Doğrusu kağıdımın sabrı sona erdi... Yapabiliyorsan sen yaz bu vahşi tufandan... Bir kenara otur ve bu gecelerden yaz.. Bu sitemlerden, bu zulumlerden.. Kaleminin kırıldığını görmeye cesaretin var mı ?
Yaz ey dost bu çölde rahat yaz... Biz hepimiz ayni milletiz.. Sana milletin ne olduğunu söyliyim.. Millet aynı acıları hisseden insanların topluluğudur.. bu kadar...