…
….
... Bilirim aslında o soğuk ve başımı önüme eğdiren duyguyu.
Bir vakitler aynı Meclisin insanıydık, araya çok zaman geçtiği için artık yabancıyız. Gözler ve ten tanıdık ama gelecek ve saatimiz hiç tanıdık değil. Halbuki aynı kanı taşıyoruzda, ama olmuyor ne yapsam, ne kadar zorlasam nafile biz artık yabancıyız.
…1.80 boylarında, uzun narin yapılı ve çok karizmatik duruyor karşımda, içimden geçiyor çok eskiden ne iyi çocuktuk ikimizde. Bu an dejavumu diyorlar şimdilerde ne, öyle gibi geliyor bana ama bendeki çok hoyrat ve acımasız.Ona tanıdık sözlerden, ortak geçmişimize ait bir takım hadiselerden bahsediyorum, anı kurtarabilmek için ama o da yetmiyor hikaye bitiyor, ben susuyorum ev suskun o suskunlaşıyor. Ne kadar karizmatik diyorum kendi kendime, ama ona yüksek sesle bunu diyemiyorum, oysa eskiden olsa hemen dizine yapışır söylerdim patavatsızca ve en ilkel halimle….
Ee……diyorum neler yapmaktasın…..hiç işte diyor bildiğin gibi; ben ne biliyorumki, herşey yabancı artık….
1.67 boylarında narin, ince ve çok güzel. Gözleri eskiden olduğu gibi buğulu bakıyor, ve teni yine hafiften bronz. İyice kararmışsın diyorum ona, zaten karaydın, işte anı kurtarabilmek için ortama espiri katmaya çalışıyorum. Gülüyor….evet seviyorum ben yanmayı….o kadar ikimizde suskunuz, sanki hiç aynı şeylere gülmemiş gibiyiz ve sanki kanımız aynı renk değilmiş gibi. O bana hiçbir şey sormuyor, biliyor karmaşık olduğumu, biliyor ruhumun çılgın olduğunu ve tahmin ediyor sanırım iyi olduğumu. Ama yanılıyor, bilmiyor aslında benim olup bitenlere hiçbir anlam veremediğim için koca bir hiçlik yaşadığımı aslında.O yanık ten seviyor da, geçmişimizi yaktığını ve geleceğimizin kalmadığını bilmiyor ne garip…
Ee…..diyorum neler yapıyorsun….hiç bildiğin gibi işte diyor bana buğulu gözleriyle….birşey bilmiyorumki ben…Ne garip “hallardayız” ne zavallı, ve karanlık her bir yanımız. Onlar bunu bilmiyor, ne faydaki benim sessiz haykırışım sonuç vermiyor. Kanlarımız bir akıyor, yolumuz ayrılmış ne yazık…Bencil olmuş, ilkel her yanımız ve ilkel olmuşuz hiçbir duygumuza saygı göstermeden ölüp giderken bu diyardan, ilkel ve bencil yanımız akıllarda kalacak ne fayda…Ve geriye baktığımız çok zaman sonra iki damla gözyaşımız yine bencil tarafımızdan al yanaklarımıza dökülecek……..