Bugün size yine 'Onlar'dan bahsedeceğim...
İnanın her seferinde, hatta ve hatta ayda bir yeniden, yeniden yazsam bıkmayacağım insanlar 'Onlar'...
İnsanlar...
Ama sanatçı kikmlikleri ile yaşayan insanlar...
Hemen her oyunları kapalı gişe oynayan, hemen her filmleri tekrar tekrar ezberlenmiş olsa da izlenen, siyasal hicvin üstadları, belden aşağı esprinin erotik, pornografik ama ahlaklı ustaları, çocukluğumuzun, gençliğimizin, geçmişimizin, bir zamanların değil tüm zamanların en iyi tiyatro grubu...
Devekuşu Kabare Tiyatrosu...
Şu an ölenler hayatta olsa, tam kadrosuyla trilyon dolarlık kadro...
Zeki Alasya, Metin Akpınar, Selim Naşit, Cihat Tamer, Nevra Serezli, Nezih Tuncay ve Yonca Evcimik ve tabii Metin Serezli...
Hemen her skeçte en iki cinsel esprisi, taşlaması bulunan, her sahnede en az iki-üç siyasi taşlama bulunan ama bir kere olsun dava yemeyen, hatta ve hatta siyasi liderlerce izlenen üstadlar onlar...
Bir okul onlar...
Bir eğitim enstitüsü...
Bir kurs, her bir kareleri eğitim semineri; abide...
Şu anki en iyisinten en acemisine kadar yapıldığı gibi, iki 'Göt-Göbek' mahaebbeti ile değil, beyin jimnastiği ile güldüren sanatçılardı onlar...
Devekuşu Kabare Tiyatrosu, bir efsaneydi, insanlık varolduğu sürece, Türk Tiyatrosu'na, Türk Halkı'na izlnecek ve izlettirelecek...
Onlar neden kıymetli biliyor musunuz?
Düşündürmeye de sevkettikelri için...
Biz o oyunların, nesilden nesle aktarımı için, bir sanat bekçisi olmalıyız…
Onları, geleceğmiz için saklamalı ve korumalıyız…
Bakın kısa süre önce, Zeki Alasya; neden yeni bir Devekuşu Kabare yaratılamıyor aynı şekilde neden siyasi taşlama artık yapılamıyor sorusunu soranlara, ‘Siyasi hicvi yapılacak adam kalmadı’ yanıtını vermişti.
Onlar zamanlarının en iyileriydi, ama hala da öyle kalmaya devam edecekler…