"Ahmaklar ve Dalgınlar Kitabı"nın müellifi İbnü'l-Cevzî, ahmaklık için şöyle diyor: "Ahmaklık ve gaflet, deliliğin aksine, amaç doğru olduğu halde yanlış yol takip etmek ve yanlış yöntem kullanmaktır. Çünkü delilik, amaç ve yöntemdeki bozukluktan ibarettir. Kısaca ahmak, amacı doğru olmasına rağmen yanlış yol takip eden ve amaca ulaşacağı yolda ilerlerken yanlış hareket edendir. Deli ise asıl hareket noktası yanlış olandır. Deli, seçilmemesi gerekeni seçendir." Diyor ve ahmaklığa örnek olarak şu olayı naklediyor: "Valinin birinin kuşu kaçar ve şehrin kapılarının kapatılmasını emreder. Bu valinin asıl amacı kuşun korunmasıdır." (Şule Y. 1998, s. 29).     

''Bir ülke tahayyül edelim ki, ortada her ne varsa kırılıp dökülmüştür. Kırılıp dökülme işlemi, adı üstünde, nizamlara riayet edilmeden gerçekleştirilmiştir. İmdi, ortalığı kırıp dökenler, kırılıp dökülmüş bulunan her şey olduğu gibi bırakılmak suretiyle bir yardım (veya hak) talebinde bulunsa, bu talebe nasıl cevap vermelidir?             

Böyle bir mağdur, kendisinden yardım (veya hak) talebinde bulunan kırıp dökücüyle (teröristle) işbirliği yaparak kendi kırılıp dökülmüşlüğünü izale etmeyi tasarlarsa ahmaklık etmiş olur. Her ne kadar amacın doğru seçilmiş olduğu kabul edilerek yola çıkılmış olsa da, amacın isabeti, bir başına, ahmaklığı ortadan kaldırmaz. 

Çünkü kırılıp dökülmüş olan, (devlet) kendisini kırıp dökenle, (terör örgütü) hangi zeminde olursa olsun, işbirliğine girmeye teşne olduğunu gösterdiği takdirde, kendini kırıp dökene, meşruiyet zemini hazırlamış olur. Kırıp dökenle, kırılıp dökülenin aynı zeminde buluşması, kırılıp dökülenin, kendini bu hale konulmaya müstahak saydığına delalet eder. Bu durumda da, her ahmağa söylenen söz, vicdan rahatlığı ile tekrarlanır: "Müstahak olmuş, daha beter ol!"    

Oysa akıllıca olan tutum, böyle bir yardım talebi karşısında ilkin, kırıp dökücüden hesap sormak olmalıdır. Eğer hesap sormaya gücü yetmiyorsa veya kendinde o yeterliği bulmuyorsa, en azından, böyle bir yardım talebi cevapsız bırakılabilmelidir. Cevapsız bırakmak, bazı durumlarda en isabetli cevaptır, çünkü bazı durumlarda muhatabını nesne yerine koymak onu kale almamanın ifadesi olur.

Fakat bir biçimde yardım talebine cevap vermek, kırıp dökücüyle aynı zeminde yer almayı kabul etmek olur. Bu demektir ki, durduk yerde, suça ortak çıkmanın ahmakça benimsenmiş olduğu gösterilmiş olur.''       

Yukarıdaki yazı Rasim Özdenören'e ait... Bendeniz yazıya sadece parantez içindeki koyu kısımlarla müdahale ettim. Yani benim yazım yukarıdaki denemeye eklenen beş kelimeden ibarettir.      

Bu yazıyı okuyanlar yazı ile çözüm süreci arasında ilişki kurmuş olmalılar en azından ben kurdum...       

Yazıyı okuyup da ''bu yazı zaten bu maksatla kaleme alınmamış mı'' diyenlere bir hatırlatma yazının yazılış tarihi 2005... (Ne maksatla kaleme alındığını da bilmiyorum) Ben bir ders kitabında denemeyi okuyunca ''sanki çözüm süreci için kaleme alınmış'' hissiyle güncelleme yapma gereği duydum. Güncellemeyi yaprken de aslında pek de elzem olmayan bir kaç kelime eklemiş bulundum.       

Bir kaç kelime eklemekle beraber belki de çıkarılması gereken bir cümle de beni rahatsız etti. Güncellenmiş haline uymadığından olsa gerek....Hani şu her ahmağa söylenen söz vivdan rahatlığıyla tekrar edilir diyor ve ekliyor ya ''müstahak olmuş daha beter ol'' işte ben o kısmı hele hele vicdan rahatlığıyla hiç tekrar edemiyorum ;çünkü ahmaklığı yapan her ne kadar hükümet olsa da beter olacak olan hükümet değil devlet, mağdur olan yine hükümet değil millet...