Yasa kimilerine göre, kadın sporcu sayısını büyük ölçüde arttırdı, kimilerine göreyse erkek sporcuların üniversitede rekabet etme olanaklarını azaltıyor.      

Washington’daki bu turnuvada ülkenin en iyi lise basketbol takımları sadece maç yapmakla kalmadı. Öğrenciler, aynı zamanda kızların sportif faaliyetlere katılmasına olanak tanıyan yasa hakkında bilgi edindi.       

1972’de yürürlüğe giren yasa federal fon alan okulların spor faaliyetlerinde cinsiyet ayrımcılığını engelliyor. Yasa sayesinde üniversiteler kız öğrencilere daha fazla spor bursu vermeye başladı. Kızlar hem spor yaptı hem de eğitim aldı. Ulusal Bayanlar Basketbol Ligi’nin en iyi oyuncularından Tina Thompson, burs alarak üniversiteye gidebildiğini söylüyor. Thompson, ”Biz beş kardeşiz. Güney California Üniversitesi gibi bir eğitim kurumuna burs olmadan gitmem ailem için sözkonusu değildi. Ancak bu yasa sayesinde Amerika’da istediğim herhangi bir okula girme şansım vardı,” diye konuşuyor.

Yasa yürürlüğe girdikten sonra Amerikalı kadın sporcuların uluslararası başarıları da arttı. Amerikan bayanlar futbol takımı geçen yıl Dünya Kupası’nda Japonya’yla final oynadı.

Ancak yasaya karşı çıkanlar da var. Yasayı eleştirenler erkek öğrencilere karşı ayrımcılık yapıldığını, üniversitelerin güreş gibi çok popüler olmayan spor programlarını azalttığını söylüyor. Birçok üniversite harcamaları azaltmak ve yasa gereği kız ve erkek takımlarını eşitlemek için erkeklere yönelik bazı programları sona erdirdi.          

Robinson Lisesi güreş antrenörü Bryan Hazard, lise yıllarında kendisine çok cazip gelen güreş programının yasa yürürlüğe girdikten sonra iptal edildiğini söylüyor. Hazard, ”Bu bana göre haksızlıktı. Yasanın mağdurlarından biriydim,” diyor.   

Okullar erkek öğrencilerin katıldığı küçük programları keserek maliyeti yüksek basketbol ve futbol takımlarını koruyor. Dokuzuncu Madde hala tartışılırken yasayı destekleyenler kızların spor yapması için daha fazla kaynak bulmaya kararlı görünüyor.