Genel Yayın Yönetmenimiz, Uluslararası İnternet Habercileri Konsorsiyumu Genel Kurul Üyesi ve İnternet Gazeteciler Derenği İstanbul ve Marmara Bölge Başkanı Gazeteci-Yazar Boğaç Yüzgül; kısa bir süre önce 'Deli Saraylı ve Türkan' adlı makalesinde kaleme almıştı...
Olan önce 'Deli Saraylı'ya, sonra da 'Türkan'a oldu...
'Deli Saraylı', bağımsızılk mücadelesinde, gizli bir istihbarat birliği kurarak, İstanbul'daki hainlere karşı mücadele veren bir grup kişinin, maceralarını anlatıyordu; reyting kurbanı oldu.
Aynı olay, 'Türkan' adlı dizinin de başına geldi...
'Türkan', Türkiye'nin 20. asırda yetiştirdiği, vefakar, cefakar, insan aşık ile dolu Prof. Dr. Türkan Sayam'ın hayatnı konu almıştı.
Objektif bir dille kaleme alınmıştı senaryo. Türkan Saylam, dizide tanrılaştırılamıştı, esasen hak etmesine rağmen...
Beceriksiz bir ev kadınıydı. Ütü yaparken her seferinde gömlek yakan, yemek pişirmesini bile bilmeyen, beceremeyen bir kadın...
Ama aynı kadın, kendini blim adamı sanan ucube zinniyetlere karşı mücadele veren, 20. asrın ikinci yarısında, İstanbul'un göbeinde, insanlara insanlığı öğreten, yetmeyen, tedavi edileblir hastalıklar olmasına rağmen, korkulan hastalıkları tedavi ettiren, yetmyen hasaten açtıran, yetmyen o insanalrı kurtaran, yetmeyen; on binlerce minik fidanı, çınar haline getiren, onlara en temel hak olan eğitim bahşeden kadındı...
Ne olduysa oldu, geçen hafta yaınlanması gereken bölüm yayınlanmadı, bu hafta da, 14 Nisan 2011'de, garip bir veda bölümü ile, hayatının son 35 senesi ki, Saylam'ın şahandığı senelrdir; 51 dakikaya sığdırıldı, dizi final yaptı...
Üstelik, evinin basılmasna ilişkin tek bir sahne yaınlanmadan...
Yazıklar olsun!
Türkiye'ye, Türk Milleti'ne, reyting sevdalılarına, yayıncılara; Türkan Saylam'ın anısına saygısızlık edenlere...
